- ایده‌ی پروژه ممکن است در گروه پخته شود یا توسط دانشجو پیشنهاد گردد، اما پیشبرد جزئیات آن بر عهده دانشجو است.
- بُرد پروژه: هر دانشجو موظف است یک اکانت در سایت Trello.com یا Taskulu.com داشته و برای پروژه خود Board مخصوص درست کند. استاد راهنما و دیگر افراد درگیر در پروژه به Board اضافه شده و در جریان پیشبرد پروژه قرار می گیرند. در هر لیست، کارها را طبق اولویت بچینید.
- هر کاری که در لیست کارهایتان در برد پروژه قرار می دهید بایستی به صورت تخمینی حداکثر 4 ساعت طول بکشد. اگر برآورد شما از انجام کاری بیشتر است، آن را به کارهای کوچکتر تقسیم کنید.
- برنامه ریزی روزانه بر طبق بُرد پروژه: در دوران تحصیلی، امکان اتلاف وقت بسیار زیاد است و زمان شما محدود است. پس برنامه‌ریزیِ روزانه داشته باشید. می توانید از قابلیت های خوبِ calendar.google.com برای برنامه ریزی روزانه استفاده کنید (تقویم شمسی هم پشتیبانی می شود).
- ارتباط گروهی: همه‌ی دانشجوها می توانند به تناسب در گروه های whatsapp مخصوص دانشجوهای ارشد یا دکتری عضو شوند. این گروه ها برای پیگیری کارها، گزارش‌دهی و اشتراک گذاری لینک‌های مربوط ایجاد شده است. لطفاً از قرار دادن پیام‌های غیرعلمی در گروه‌های مجازی یاد شده بپرهیزید.
- هماهنگی‌های گروهی روزانه: یکی از روش های پیشبرد پروژه، استفاده از روش Agile project management یا مدیریت پروژه چابک است. هرچند این روش بیشتر در پروژه های برنامه نویسی استفاده می شود، اما می توان از برخی قسمت های آن برای پیگیری پروژه هایی با ماهیت متفاوت الهام گرفت. در این راستا، گروه های تحقیقاتی، جلسات بسیار کوتاهِ روزانه برای پیگیری کارها تشکیل می دهند (Scrum). اسکرام سعی می‌کند یک پروژه بزرگ با مراحل و پیچیدگی‌های زیاد را به چندین کار یا بخش ثابت و قابل تکرار تقسیم کند. هریک از این کارهای تکراری با طول ثابت را اسپرینت (Sprint) می‌گویند. هریک از اسپرینت‌ها بازه زمانی یک تا دو هفته داشته و پس از اتمام هر اسپرینت، تیم اسکرام باید کنار هم نشسته و جلسه‌هایی برگزار کنند و پس از مشخص کردن گام‌های بعدی، سراغ اسپرینت‌های جدید بروند.
- جلسات روزانه اسکرام مشخصه های زیر را دارند:
- کوتاه هستند (حداکثر 15 دقیقه).
- سرپایی هستند.
- هر فرد گزارش کار دیروز و لیست کار امروز خود را بازگو می کند و موانع کار را بیان می کند. اما جزئیات مشکلات مطرح نمی شوند.
- جلسات با توجه به بُرد پروژه جلو می رود و حین جلسه، بُرد به روزرسانی می شود.
- در پایان جلسه، هر فردی به جمع بندی می رسد که در طول روز چه کاری باید انجام دهد.
- پس از پایان هر اسپرینت؛ بهتر است جلسه‌هایی ۲ الی ۳ ساعته برگزار شود و کلیت کار مورد نقد و بررسی قرار گیرد. جمع‌بندی هر اسپرینت و یافتن روش‌هایی برای پیشرفت روند پروژه ضروری است. همچنین کارهای انجام نشده و کارهای ناتمام مشخص می شود تا در اسپرینت‌های بعدی مورد توجه قرار گیرد.
نکات زیر از مقاله ای از مجلهBritish Journal Of Guidance and Counseling اقتباس شده است. این مطالب ممکن است بدیهی به نظر برسد اما مرور آن‌ها ارزش دارد:
- سعی کنید بیش از حد نگران نباشید ولی از این توصیه سوء استفاده نیز نکنید.
- سعی کنید شرایط خوب کار کردن خودتان را بشناسید و آن شرایط را فراهم کنید.
- برای کارتان برنامه ریزی و زمان بندی کنید.
- و زمان‌هایی را برای فکر کردن در نظر بگیرید.
- هیچ‌وقت فکر نکنید که همه چیز ایده آل پیش خواهد رفت.
- اهداف کوتاه مدتی را برای خود ترسیم کنید.
- ... و اگر به آن اهداف نرسیدید علت آن را بیابید.
- برای مطالعه وسیع روی موضوع، زمان محدودی را در نظر بگیرید.
- سعی کنید همیشه روی بیش از یک موضوع خاص کار کنید تا در صورت بروز مشکل مجبور نشوید از صفر شروع کنید.
- فقط روی یک طرف کاغذ بنویسید و حتما یک خط در میان بنویسید.
- در ابتدای نوشتن، پیش نویسی از فصل مقدمه تهیه کنید ولی تکمیل آن را به آخر کار موکول کنید.
- در مراحل اولیه نگارش حتما از نظرات دیگران در مورد چگونه نوشتن استفاده کنید.
- برای نوشتن پایان نامه زمان کافی پیش بینی کنید.
- به خاطر داشته باشید که سرِ استاد راهنمایتان خیلی شلوغ است، اگر چنین نبود حتما استادتان را عوض کنید.
- با مقررات مربوط به اخذ مدرک و لازمه های فارغ التحصیلی آشنا باشید.
- درباره مقررات و محدودیت های مربوط به ارائه و دفاع اطلاعات کسب کنید و حتما در چند دفاعیه شرکت کنید.
- حتی الامکان سعی کنید پایان نامه را خودتان تایپ کنید و در غیر این‌صورت سعی کنید تایپیستی را انتخاب کنید که با نوع کار شما آشنایی داشته باشد.
- حتما چند پایان نامه از دانشکده خودتان (حتی الامکان پایان نامه های موفق و مربوط به موضوع کارتان) را مطالعه کنید.
- پایان نامه استاد راهنمایتان را مطالعه کنید.
- از ابداع نترسید.
- از اینکه روی نقاط قوت کار خودتان و نقاط ضعف دیگران تاکید کنید هراسی نداشته باشید.
- مرتب به عقب برگردید و کارهایتان را مرور کنید.
- به خاطر داشته باشید که ایده ها و نظرها تغییر می‌کند و مطالبی که می‌نویسید ممکن است نیاز به تغییر داشته باشد.
- برای هر بخش از کار از خودتان بپرسید که آیا این کار ارزش انجام دارد یا خیر.
- با دوستانتان و حتی دیگران درباره کارتان صحبت کنید. از تحقیقتان برای برقراری ارتباط (ایجاد Connection) استفاده کنید.
- هر چه به ذهنتان میرسد و یا از مراجع برداشت می‌کنید را «بنویسید».
- اگر موضوعی را موقتاً کنار می‌گذارید حتماً از آن یادداشتی بردارید تا به موقع از آن استفاده کنید.
- هنگام نکته برداری، اطلاعات کامل مرجع را یادداشت کنید.
- مطمئن باشید که منابع لیست شده جامع و کامل باشد.
- هنگام نوشتن، همزمان مراجع را در یک فایل جداگانه با نرم افزار EndNote یا نرم افزارهای مشابه وارد کنید.
- سعی کنید شکل‌ها و منحنی ها و جداول را به شکل استاندارد و به طور واضح با توضیح کامل ارائه کنید و در صورت کپی از مراجع، حتما در پانویس مرجع را ذکر کنید.
- یک سیستم فایل مناسب برای کارتان ترتیب دهید.
- فکر نکنید که مطالعه یک مقاله‌ی دیگر، تمام مشکلات شما را حل می‌کند.
- .... و به دست نیاوردن آن مقاله که به نظر کلیدی می آید بهانه ای برای ننوشتن و نتیجه نگرفتن نشود.
- فکر نکنید که کپی کردن همان خواندن است.
- سعی کنید که نتایج و مشاهدات را نقد، ارزیابی و تحلیل کنید و صرفا توصیف نکنید.
- از نقل قول ها به تناسب استفاده کنید.
- توجه داشته باشید که کارتان خیلی مهم است چون شما زمان خود را به آن اختصاص داده اید و وقتی شما برای کارتان ارزش قائل شوید، برای دیگران نیز ارزش خواهد داشت.